-
1 oburzać
oburzać się sich empören (na A über A) -
2 oburzać
I. vt1) ( powodować gniew) empören, entrüstenII. vr\oburzać się na kogoś/coś sich +akk über jdn/etw empören [ lub entrüsten] -
3 obruszać się
obruszać się [ɔbruʃaʨ̑ ɕɛ], obruszyć się [ɔbruʃɨʨ̑ ɕɛ]1) ( oburzać się)obruszyć się na kogoś/coś sich +akk über jdn/etw empören [ lub entrüsten]2) ( chwiać się) cegła: locker werden -
4 oburzyć
oburzać się sich empören (na A über A) -
5 rzucać
I. vtrzucić kotwicę Anker werfen, vor Anker gehenrzuć broń! mil Waffe fallen lassen!\rzucać monetą mit der Münze werfenrzucić okiem na coś auf etw einen Blick werfenrzucić czar/urok na kogoś jdn behexenrzucić podejrzenie na kogoś auf jdn einen Verdacht werfen [ lub fallen lassen]\rzucać oskarżenia pod czyimś adresem jdm Vorwürfe an den Kopf werfenIII. vr1) ( miotać się) sich +akk hin und her werfenrzucać się na łóżko sich +akk aufs Bett werfen3) (pot: oburzać się)nie rzucaj się! reg dich ab! ( fam)4) ( ściskać kogoś)\rzucać się komuś na szyję jdm um den Hals fallen5) ( napadać)rzucić się na kogoś z nożem sich +akk auf jdn mit einem Messer werfen [ lub stürzen], jdn mit einem Messer angreifen6) ( odskakiwać)\rzucać się do ucieczki die Flucht ergreifen -
6 empören
empören * [ɛm'pø:rən]II. vr1) ( sich entrüsten)sich [über jdn/etw] \empören oburzyć się [na kogoś/coś]2) ( rebellieren)sich [gegen jdn/etw] \empören zbuntować się [przeciw komuś/czemuś] -
7 entrüsten
entrüsten * [ɛnt'rʏstən]vrsich über jdn/etw \entrüsten oburzać [ perf oburzyć], się na kogoś/coś, zżymać się na kogoś/coś
См. также в других словарях:
oburzać się – oburzyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} reagować na coś gwałtownym sprzeciwem i gniewem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oburzała się na sprzedawców, na ich opieszałość. Oburzył się na samo wspomnienie jej postępku. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zżymać się — ndk I, zżymać sięam się, zżymać sięasz się, zżymać sięają się, zżymać sięaj się, zżymać sięał się rzad. zżymnąć się dk Va, zżymać sięnę się, zżymać sięniesz się, zżymać sięnij się, zżymać sięnął się, zżymać sięnęła się, zżymać sięnęli się, zżymać … Słownik języka polskiego
obruszać się – obruszyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przestawać tkwić w czymś, być zamocowanym nieruchomo; obluzowywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Hak, gwóźdź obruszył się. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
srożyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, srożyć siężę się, srożyć sięży się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o zjawiskach atmosferycznych, klęskach żywiołowych: występować z dużą siłą, z dużym natężeniem, gwałtownie,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zżymać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zżymać sięam się, zżymać sięa się, zżymać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}} obruszać się, oburzać się na kogoś, okazując gniew, zniecierpliwienie, silną niechęć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zżymał się na niego za… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gorszyć się – zgorszyć się — {{/stl 13}}{{stl 33}} oburzać się z powodu czyjegoś wyglądu, zachowania itp. :{{/stl 33}}{{stl 10}}Gorszyć się przekleństwami, filmami, modą. Gorszyć się czyimś postępowaniem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oburzyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. oburzać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oburzyć — dk VIb, oburzyćrzę, oburzyćrzysz, oburz, oburzyćrzył, oburzyćrzony oburzać ndk I, oburzyćam, oburzyćasz, oburzyćają, oburzyćaj, oburzyćał «wywołać odruch sprzeciwu, protestu, gniewu» Jego lenistwo oburzało wszystkich. Być oburzonym czyimś… … Słownik języka polskiego
wrzeć — ndk XI, wrę, wrzesz, wrze a. wre, wrzyj, wrzał, wrzeli, wrzący a. wrący 1. «o substancjach ciekłych: przemieniać się w parę przy odpowiedniej temperaturze; gotować się» Woda wrze w temperaturze 100°C. Pić wrzącą herbatę. ◊ Praca wre «praca idzie… … Słownik języka polskiego
sieć — Miotać się, rzucać się jak ryba w sieci «oburzać się, obruszać się, reagować gwałtownie, zżymać się na coś bezradnie»: Kazałem mu naprawić szkody (...) rzucał się jak ryba w sieci, ale miałem nad nim przewagę (...). Roz bezp 1997 … Słownik frazeologiczny
gorszyć — ndk VIb, gorszyćszę, gorszyćszysz, gorsz, gorszyćszył, gorszyćszony «wywierać zły, demoralizujący wpływ; powodować zepsucie, zgorszenie; wywoływać oburzenie» Gorszyć kogoś swoim zachowaniem, postępowaniem. Czyjeś zachowanie gorszy kogoś. gorszyć… … Słownik języka polskiego